HCM i testy genetyczne u kotów

Kardiomiopatia przerostowa (HCM) – Ile wart jest test genetyczny?

Marc Oberst · 14.06.2011

Tłumaczenie i dodatkowe informacje – Karolina Seidelt, Kabrirus*PL

Podstawy:

HCM (HKM)jest nabytą chorobą serca, uwarunkowaną genetycznie. A31P- i A74T-Polimorfizm (chodzi przy tym o pojedyncze różne szczegółowe mutacje tego genu) w miozynie – białku wiążącym odpowiedzialnym za skurcz serca C3-Gen (MYBPC3) są obecnie badane jako przyczyna mutacji u kotów rasy Maine Coon.

Faktem jest, że HCM zwykle rozpoznaje się, gdy koty są już używane w hodowli, a niektóre mają już potomstwo. Stwarza to duży problem dla hodowców.

Oprócz klasycznych metod, takich jak osłuchiwanie, RTG i EKG, obecnie najlepsze wyniki daje echokardiografia. Za pomocą wysokiej rozdzielczości dwuwymiarowych obrazów mięśnia sercowego kolorowego Dopplera, Dopplera tkanek i analizy naprężeń można dobrze zdiagnozować choroby serca i przedstawić średnie pogrubienie, szczególnie lewej komory serca.

HCM USG w Klinice dla zwierząt Kaiserberg Duisburg
Fotograf: Fam. Richert

Kwestia genów:

W roku 1999 amerykański kardiolog postulował autosomalną dominantę dziedziczenia HCM u Maine Coon, ze 100% pewnością badania (prawdopodobieństwo, że dany procent genotypu powiązany jest z fenotypem). W poszukiwaniu mutacji miozyny - białka wiążącego C3 gen (MYBPC3) zostały w latach 2005-2007 zbadane i opisane trzy mutacje (A31P u Maine Coon - Dr Meurs i Kittleson (2005), A74T - Nyberg i jego koledzy u Maine Coon i innych ras (2007) i R820W u Ragdolli - Dr Meurs (2007)).

Częstotliwość występowania mutacji genu:

Badania prowadzone przez Meurs Dr pokazują, że 33,6% populacji rasy Maine Coon w Stanach Zjednoczonych jest nosicielami mutacji A31P. W badaniu przeprowadzonym przez Grupę Roboczą Kardiologii w DVG-DKG ustalono, że 30% z 119 przebadanych na chorobę serca i określonych jako zdrowe koty rasy Maine Coon było nosicielami tej mutacji. Niedawno na Uniwersytecie w Bostonie przebadano 193 osobniki rasy Maine Coon na obecność mutacji A31P i 898 osobników rasy Ragdoll na obecność mutacji R820W. W tym przypadku nosicielstwo wyniosło 30%, czyli co trzeci kot był nosicielem każdej mutacji. Były testowane tylko zwierzęta w odpowiednim do badania wieku.

Zgodnie z powyższymi założeniami dotyczącymi obu mutacji genowych powinno być więcej kotów chorych na HCM. W twierdzeniu o powiązaniu między genotypem HCM a fenotypem (zdrowych lub chorych na HCM zwierząt) coś jednak nie pasuje!

Istnieją dwa powody: Po pierwsze, żyją koty homozygotyczne pod względem HCM (HCM / HCM), co obala tezę Kittlesona (1999), który postulował dziedziczenie autosomalne dominujące 100% badania. Po wprowadzeniu testów genetycznych okazało się, że homozygotyczni nosiciele HCM żyją. Można wywnioskować, że gen pokazuje różne stopnie penetracji w tej populacji lub nie ma wystarczającego poziomu ekspresji.

Po drugie – u kotów regularnie testowanych z wynikiem negatywnym , czyli nie mających mutacji genu MYBPC3, rozpoznano chorobę HCM (poprzez USG).

Podczas badania przez Schinner et al 2008 zostały przebadane 83 koty rasy Maine Coon na obecność genu Gen A31P:

Jeśli chodzi o A74T-Gen zostało przebadanych 79 kotów rasy Maine Coon:

Spośród wszystkich kotów chorych na HCM tylko 23,5% było nosicielami mutacji A74T .

W wyniku tych badań można zatem wnioskować, że kot będący nosicielem mutacji genów MYBPC3 nie zachoruje automatycznie na HCM. I odwrotnie – brak nosicielstwa zmutowanego genu u kota nie wyklucza zachorowania na HCM.

Nadal nie ma dowodów, że wykonywanie przez hodowców testów genetycznych udostępnionych na rynku ma sens. Zakłada się, że HCM jest daleko bardziej genetycznie złożoną chorobą i wymagane są dalsze wysiłki nad badaniem "genetyki HCM".

W przypadku rasy brytyjskiej krótkowłosej nie wiąże się obecnie żadnego znanego nam genu z chorobą HCM. Dlatego też opisane powyżej badania genetyczne innych ras nie są przekonujące dla tej rasy, jak też dla wszystkich nieprzebadanych jeszcze ras. Badanie serca u zwierząt hodowlanych jest jak najbardziej sensowne i możliwe w wieku od jednego roku w przypadku rasy kotów brytyjskich. Potrzebujemy jednak lekarza weterynarii specjalisty, który właściwie przekaże informację o stanie zdrowia serca kota i jego przydatności hodowlanej.

Badanie echokardiograficzne - pomiar wielkości przedsionka lewego w obrazowaniu jednowymiarowym, klinika dla zwierząt Kaiserberg
Fotograf: Fam. Richert

Echo serca i USG serca pozostaje najlepszą metodą wykrywającą chorobę HCM. EKG i RTG są niewłaściwe do wczesnego wykrywania choroby. Głowice o wysokiej rozdzielczości są, obok doświadczenia wykonującego badanie, wymogiem podstawowym. HCM może być przedstawiony jako symetryczne i asymetryczne zgrubienie ścian serca i mięśni brodawkowatych. W badaniu mierzy się grubość ścian mięśnia sercowego w fazie rozkurczu (rozluźnienie mięśni) i porównuje do wcześniej zdefiniowanych standardowych pomiarów.

Limit dla normalnej grubości ściany serca wynosi 5,5 mm, od 5,5 do 6 mm traktowany jest jako wątpliwy. Asymetryczne (lokalne) zgrubienia są znacznie trudniejsze do określenia i wymagają bardzo doświadczonego kardiologa.

Pogrubienie ściany serca może być konsekwencją przyczyny leżącej w genetyce (HCM, najczęściej asymetryczne, pogrubienie z lewej strony) lub jako reakcja wtórna na nadciśnienie krwi i / lub zaburzenia hormonalne. Wtórny przerost jest zwykle równomierny .

Badanie echokardiograficzne - pomiar wielkości przedsionka lewego w obrazowaniu jednowymiarowym. Klinika dla zwierząt Kaiserberg
Fotograf: Fam. Richert

Zalecenia dla hodowców:

Regularne badanie USG zwierząt hodowlanych powtarzane co rok, maksymalnie co dwa lata, w zależności od wyniku kontroli. Ze względu na dobro zwierząt i dbałość o zdrowie zwierząt hodowlanych zaleca się wykonanie badania USG przed pierwszym użyciem kota do hodowli.

Zdjęcia zamieszczone dzięki uprzejmości Dr Jan-Gerd Kresken HCM - wykonane podczas badań hodowli.

Tierklinik Kaiserberg

Literatur:

Kittleson MD et.al. (1999): Familial hypertrophic cardiomyopathy in maine coon cats: An animal model of human disease. Circulation 1999;(24):3172-80

Meurs KM, et al.2005: A cardiac myosin binding protein C mutation in the Maine Coon cat with familial hypertrophic cardiomyopathy. Hum Mol Genet 2005; 14(23): 3587-93.

Nyberg MT, et al.2007: Intra-allelic Genetic Heterogenity of Hypertrophic Cardiomyopathy in the Maine Coon Cat. HGM2007 [Poster Abstract], 2007

Meurs KM, et.al. A substitution mutation in the myosin binding protein C gene in ragdoll hypertrophic cardiomyopathy. Genomics 2007; 90(2): 261-4

Kittleson MD, et al. 1997: Familial systolic anterior motion of the mitral valve and /or hypertrophic cardiomyopathy is apperently inherited as an autosomal dominant trait in a family of American Shorthair cats. J Vet Intern Med; 11(138).

Schinner C. 2008: Genetische Assoziation der A31P- und A74T-Polymorphismen im kardialen Myosin-binding-protein-C-Gen mit der felinen familiären hypertrophen Kardiomyopathie bei Maine-Coon-Katzen. Dissertation 2008 LMU München.

Dodatkowe informacje:

W Polsce można zrobić badanie HCM oraz uzyskać certyfikat w Warszawie i Wrocławiu.

Pani dr Pasławska wykonuje podczas tego samego badania PKD za pomocą USG i również można otrzymać certyfikat.

Dr Urszula Pasławska przyjmuje w Katedrze chorób wewnętrznych.
Wrocław pl.Grunwaldzki 47.
Tel (071) 3205 365 i (071)3201 011.

W Warszawie badanie HCM wykonuje dr Niziołek. Na stronie http://www.niziolek.com.pl/ doktor informuje, gdzie dodatkowo będzie można zrobić badanie HCM poza Warszawą.

Cena certyfikatu to około 250 zł.

Wynik badania z certyfikatem u doktora Niziołka może być na życzenie hodowcy umieszczony w serwisie Pawpeds. Myślę, że warto dążyć do tego, aby jak najwięcej informacji było umieszczanych w ogólnodostępnych serwisach, aby uniknąć w przyszłości problemów HCM u kotów.

A tak wyglądają certyfikaty wystawione przez doktora Niziołka:

Opracowanie: Karolina Seidelt, hodowla kotów brytyjskich Kabrirus*PL.

Badanie echokardiograficzne - pomiar wielkości przedsionka lewego w obrazowaniu jednowymiarowym.